28 Eylül 2011

Gözlerin Işığında Ölmek



ANATHEMA - Anyone, Anywhere


o zaman sorular bitti Marcel
cevapsız kalabiliriz kocaman ölümlerimizle
kapanmayı bekleyen göl vakitlerinde
fazlalığın eksik tohumlarını örte örte
gözlerini kısıp nefesini tutmuş
yağmur öncelerini koklamış kendini kaybedişlerde
bir postacının her kapıda düşündüğü neyse
lanetli bir zil sesi gibi susmuş içindeki öfkeyle
yaşayabiliriz gözleri ışıklı bir günün seyrinde
küçük küçük saklanarak korkularımızın içinde..


o zaman cevaplar bitti Marcel
düşsek bile gözlerinden saklananlarla
susuşların, öfkelerin
ve çivi çakılmış kemiklerin içinden
dilimiz kurudu cevapların tükenişinden
sesin bütün alıcıları bozar karanlıkta
gider ve kaybolur büyük böceklerin izleri yoklukta
dikenleri sivrilmiş bilerek sokulmaktan
kalmıyor yaramazlığı dönüyor susamuş kan çanağına..


-Yedinci Oda-

7 yorum:

YALNIZLIK OKULU dedi ki...

Neden sorular var neden sorular üerine yaşayıp cevaplar ile tüketiyoruz hayatları.... buruk bir yaşamın kekremsi tadında keyif alışmış gibi yapıp yaşama tutunma sanatının kapalı gişe gösterisi hayatlar yaşıyoruz...

Ne sorular istiyorum ne cevaplar ben sadece ben olup biz olup hep birlikte olup yaşamak istiyorum...


Not: Büyük böcekler dizesi kafka okuma isteği uyandırdı...

banu dedi ki...

hani böyle bazen birşeyler okuduğumuz da 'yuh' , 'bu neydi yaa' ,'tokat gibiydi falan diyoruz bu onların başını çekiyor....
muhteşem!!

banu dedi ki...

Harbiden YUhh ama ne bu her okuyuşta daha derin her okuyuşta daha anlamlı her okuyuşta daha karırşık.
Sen ne renksin? Hiç bir ressamın tualinde yok henüz keşfetmediler daha, keşfedende (son anda)yanan bir orman çizmek isterken, ormanda kullandı o rengi. Farkedemediği; ateşte o rengin ressamın enmuhteşem sanatı olacağıydı ve ölmedende resimleri değerli olacaktı!...

eXi Le dedi ki...

ßu a§k içimde Kah Kanayan Yara Kah Yarayan Kana oLarak Sürecek.. we ßen DiLimin Döndüğünce Seweceğim Seni İçimden..

a.a. dedi ki...

Anlik mutluluklar sadece sureyi biraz daha uzatiyor.. Sonrasinda da biri dudugu caliyor ve mac bitiyor.. Ve bu maclarin hic bir galibi olmuyor maalesef.. Sonra bakiyorsun ki ardina, ne cok kosmussun, ne cok yorulmussun, ne cok zaman harcamissin..

Her oyun, seni daha cok yoruyor, daha cok duygusuzlastiriyor..

Adsız dedi ki...

Yalvarırım sana... Kalbinde çözülmeden kalan her şey için sabırlı ol. Sorunların kendisini sevmeye çalış; kilitli odalar veya yabancı lisanlarda yazılmış kitaplar gibi. Cevapları şimdi arama. Şu anda cevaplar sana verilemez, çünkü sen henüz onlarla yaşayamazsın. Bu, her şeyi yaşama meselesidir. Şu anda, soruyu yaşaman gerekiyor. Belki daha ileride, farkına bile varmadan, günün birinde kendini cevabı yaşarken bulacaksın.

Rilke

Alpar dedi ki...

Guzel bir siir bence. Ben siir yazmayali yillar oluyor, duz yazi yazmayali da aylar. Yazmasam da ne zamandir, yazmanin ne denli zor oldugunu gayet iyi animsiyorum.
Favori kismim:


(...)
bir postacının her kapıda düşündüğü neyse
lanetli bir zil sesi gibi susmuş içindeki öfkeyle
(...)


Yazmaya devam.